-
1 тоткын
1. сущ.; ист.1) плене́ниетоткын белән шөгыльләнү — занима́ться плене́нием
2)а) пле́нный, пле́нникдошманга тоткын булу — быть пле́нником ( у врага)
б) заключённый, у́зник, нево́льниктөрмәдәге тоткыннар — заключённые в тюрьме́, тюре́мные у́зники
без барыбыз да язмыш тоткыннары — все мы нево́льники судьбы́
3) нево́ля, плен, тюрьма́2. прил.тоткында утырганнар — сидя́щие (находя́щиеся) в нево́ле
заключённый, пле́нный- тоткыннар йортытоткын кеше — заключённый (аресто́ванный)